Bij buikpijn kijk ik meestal vanuit de Germaanse geneeskunde naar wat er voor pijnlijke shit vooraf is gebeurd voordat deze buikpijn klacht zich manifesteerde. Deze manier van kijken zal ik eerst uitleggen.
De Germaanse geneeskunde gebaseerd op de bevindingen van Dr Hamer, ziet lichamelijke klachten als een uiting van een (emotionele) conflict/trauma/shock wat zich voor de lichamelijke klacht heeft afgespeeld.
Elk persoon ervaart een gebeurtenis op zijn eigen unieke manier en heeft dan ook te maken met wat jij als persoon al in je rugzakje hebt zitten aan levenservaringen. Stel je krijgt tijdens een gesprek op je werk te horen dat je wordt ontslagen na lange tijd trouwe dienst;
Dan kan de één het als een hele vervelende boodschap ervaren en maakt zich direct zorgen over hoe het dan financieel verder moet....... De ander maakt zich druk over de collega's die hij of zijn straks niet meer ziet en zich eenzaam voelt zonder deze sociale contacten.....
En weer een ander is super blij en voelt een bevrijding, het werk gaf niet meer de voldoening voor deze persoon en voelt nu ruimte om iets anders te gaan doen.
Stel dat dit een zeer pijnlijke boodschap voor je is en moeite hebt om deze boodschap te verteren. Dit heet dan een brokconflict. Je kan of wil dit niet geloven en het voelt als een smerige gemene streek. Dan voelt je lichaam deze energie ook, en gaat je ondersteunen in deze moeilijke fase.
Als het gaat om de darmen, dan gaan de darmen extra darmcellen aanmaken om deze "pijnlijke brok" helpen beter te verteren, er worden meer verteringssappen geproduceerd.
Op een gegeven (dit is bij iedereen ook persoonlijk hoelang deze fase duurt) moment kom je in een andere staat, je kan de situatie meer omarmen (verteren) bijvoorbeeld door het volgende;
je hebt op een leuke nieuwe baan gesolliciteerd, je hebt de baan gekregen en deze bevalt je beter en je krijgt ook nog eens meer betaald.
je kan met vervroegd pensioen en kan nu eindelijk al die leuke dingen doen die je zo graag wilde en het blijkt financieel allemaal prima te gaan
en vul zelf maar in.....
Dan gaat het lichaam de hulptroepen weer terugroepen, dat betekend dat de extra darmcellen weer opgeruimd mogen worden. Dit gaat door middel van ontstekingen, Candida is vaak actief in deze fase, pijn, verandering van ontlastingspatroon, bloed en of slijm bij de ontlasting.
Dat is het moment dat we naar de huisarts/natuurgeneeskundige/bioresonantie etc gaan om hulp te krijgen.
Maar eigenlijk heb je de shit al opgelost! En je lichaam is het nu weer aan het normaliseren. Super fijn toch!
Maar....... er kan ook iets heel anders spelen in het geval van steeds terugkerende buikpijn. Zoals vandaag bij mijn client. Ik vroeg haar sinds wanneer ze buikpijn had. Altijd! Zei ze. Dan weet ik dat ik naar haar Levensblauwdruk mag kijken.
Jouw unieke levensblauwdruk wordt gevormd vanaf het moment dat de eicel zich gaat klaarmaken om te rijpen. Dit is 9 maanden voor jouw conceptie. De zwangerschap en alles wat je moeder hierin voelde en dacht worden jouw gevoelens en gedachten en bereiden je zo goed mogelijk voor op het leven buiten de baarmoeder in de wereld van je ouders. En het eerste jaar hoord hier ook bij. Er wordt ook wel gezegd de eerste 7 jaar vanuit de chakra psychologie en vanuit mijn ervaring in de praktijk kan ik die laatste wel begrijpen. Na deze periode ervaar je herhalingen van de eerder opgedane conflicten/overtuigingen/trauma hoe je het ook wilt noemen. Hier komen patronen uit voort die je in je leven regelmatiger ervaart.
Terug naar mijn client:
Dus ik vroeg haar naar de zwangerschap van haar moeder en haar. Ze vertelde dat haar moeder enorme buikpijn had en naar het ziekenhuis ging. Daar kreeg ze te horen dat er niks aan de hand was en ze zwanger was! Dat wist de moeder nog niet.
Voor de client voelde de buikpijn altijd dubbel; pijnlijke en ook ontspannen.
Wat in haar celgeheugen ligt opgeslagen vanuit deze gebeurtenis is dat haar bestaansrecht is gekoppeld aan de buikpijn. Als ik buikpijn heb, weet ik dat ik besta. Dit is namelijk hoe moeder het heeft gevoeld. En haar moeder ervaarde ook veel angst op om de baby te verliezen, anders was dit niet een dusdanige celgeheugen van haar lichaam geworden.
Nu heeft de client de buikpijn niet meer nodig om haar bestaansrecht te voelen. Yeah!!!!!
Heb jij ook vaak buikpijn? En ben je benieuwd wat jouw unieke verhaal hierachter is? Maak een afspraak, of kom naar de lezing op 29 september aanstaande!!!
Comments